Tuffy

Tuffy is helaas niet meer

In september 2015 werd Tuffy gered van de beruchte Halong Bay berengalboerderij, dankzij de vriendelijke en vrijgevige supporters zoals u, veroverde Tuffy de harten van vele dierenliefhebbers over de hele wereld. Hier ziet u een filmpje dat Tuffy heel vrolijk in het water aan het plenzen is.

Helaas hebben wij Tuffy moeten laten gaan, hij had veel pijn veroorzaakt door de berengal industrie.
Gelukkig heeft hij nu geen pijn meer. R.I.P. lieverd wij zullen je nooit meer vergeten.

Doneer

 

Beerboerderijen in Vietnam.

In Vietnam worden nu meer dan 25 jaar (vanaf ongeveer 1989) Aziatische zwarte beren op beerboerderijen gevangen gehouden. Daarvoór werden de beren doodgeschoten en de gal uit het lichaam genomen. Maar iemand vond uit dat het economischer was de beren levend op te sluiten, zodat men elke dag gal kon aftappen. De dieren zitten in te kleine metalen kooien, niet groter dan de beer zelf.
 

Ze zijn beter bekend onder de naam ‘maanberen’ (één van de acht soorten beren ter wereld), zo genoemd om hun prachtige sikkelvormige geel/gouden markering op hun borst. Deze Aziatische zwarte beren worden dagelijks gemolken voor gal door middel van het diep inbrengen van roestige metalen katheters in de galblaas en/of via permanent open geïnfecteerde gaten in de maag van waaruit de het gal “druppelt”, de zogeheten “free dripping” methode. De beren leiden een leven van marteling voordat zij uiteindelijk een tergend langzame dood sterven als gevolg van chronische infecties.
 

Beren gekooid voor het leven, al langer dan 25 jaar...... Productie-boerderijen voor hun gal...... De tragische realiteit van beerboerderijen is het duidelijkst zichtbaar in de schokkend-slechte fysieke conditie van de beren – van Andrew, Freedom, Belton en Frodo met ontbrekende ledematen als gevolg van berenklemmen in het wild, tot Crystal en Gail waarvan de tanden zijn afgezaagd en nagels van klauwen barbaars voorgoed zijn afgehakt met als reden, dat gal melken dan gemakkelijker is. Verwondingen, als gevolg van de tralies van te kleine kooien, over de gehele lengte van hun toch al door pijn geteisterde lijven..... Hoofdwonden, die duiden op hun mentale trauma, dat zij jarenlang hebben moeten doorstaan, waarbij zij keer op keer hun hoofden tegen de tralies slaan in panische pogingen om hun verstandige geest te blijven stimuleren.