Weer vier beren gered
Phuong zag er zo ellendig uit, kijkend tussen de tralies door..... Haar hele leven tot nu toe was eindeloze wreedheid, uitbuiting en verwaarlozing. Haar leven is nooit echt een leven geweest.
Maar door in de transportkooi te stappen heeft ze de gedenkwaardige eerste stappen gezet op de reis naar een nieuw leven.
SCOOBY!
Hij is de enige mannelijke beer van de vier die gered zijn.
Zo’n kleine beer...... Hij deed het zo goed! Hij liep regelrecht zijn transportkooi in, waar natuurlijk allemaal lekkernijen in lagen, zoals bananenbladeren, die voor de beer een snack zijn!
Wij weten nog niet of het nog een jonge beer is, of dat zijn groei is belemmerd door jarenlange mishandeling. Zodra de beren onderzocht zijn door onze artsen weten wij meer.
Sweet Pea en Lily genieten van wat fruit en groenten voordat ze uit Tuy Hoa vertrekken. Ze genieten van dezelfde vruchten en groenten die ze gisteravond hebben gegeten. Maar de berenverzorgingsmanagers moesten vanmorgen hun wortelen en zoete aardappelen een beetje meer hakken om ze makkelijker te kunnen eten. Sweet Pea moest vanmorgen ook wat medicijnen hebben tegen de reisziekte, omdat de dierenartsen opmerkten dat Sweet Pea wagenziek is. Zij zijn nu onderweg en gaan naar het noorden.
Beerboerderijen in Vietnam.
In Vietnam worden nu meer dan 25 jaar (vanaf ongeveer 1989) Aziatische zwarte beren op beerboerderijen gevangen gehouden. Daarvoór werden de beren doodgeschoten en de gal uit het lichaam genomen. Maar iemand vond uit dat het economischer was de beren levend op te sluiten, zodat men elke dag gal kon aftappen. De dieren zitten in te kleine metalen kooien, niet groter dan de beer zelf.
Ze zijn beter bekend onder de naam ‘maanberen’ (één van de acht soorten beren ter wereld), zo genoemd om hun prachtige sikkelvormige geel/gouden markering op hun borst. Deze Aziatische zwarte beren worden dagelijks gemolken voor gal door middel van het diep inbrengen van roestige metalen katheters in de galblaas en/of via permanent open geïnfecteerde gaten in de maag van waaruit de het gal “druppelt”, de zogeheten “free dripping” methode. De beren leiden een leven van marteling voordat zij uiteindelijk een tergend langzame dood sterven als gevolg van chronische infecties.
Beren gekooid voor het leven, al langer dan 25 jaar...... Productie-boerderijen voor hun gal...... De tragische realiteit van beerboerderijen is het duidelijkst zichtbaar in de schokkend-slechte fysieke conditie van de beren – van Andrew, Freedom, Belton en Frodo met ontbrekende ledematen als gevolg van berenklemmen in het wild, tot Crystal en Gail waarvan de tanden zijn afgezaagd en nagels van klauwen barbaars voorgoed zijn afgehakt met als reden, dat gal melken dan gemakkelijker is. Verwondingen, als gevolg van de tralies van te kleine kooien, over de gehele lengte van hun toch al door pijn geteisterde lijven..... Hoofdwonden, die duiden op hun mentale trauma, dat zij jarenlang hebben moeten doorstaan, waarbij zij keer op keer hun hoofden tegen de tralies slaan in panische pogingen om hun verstandige geest te blijven stimuleren.