Bao Lam

Een tragedie: Een geredde maanberin stierf, juist toen voor haar een leven zonder wreedheid was begonnen.

BAO LAM

Een tragedie: Een geredde maanberin stierf, juist toen voor haar een leven zonder wreedheid was begonnen. De berin, Bao Lam, die zo langdurig geleden had, werd bij wassende maan ter ruste gelegd door haar verzorgers. Haar dood was plotseling ingetreden doordat haar ademhaling het begaf.

Precies 16 maanden na haar bevrijding uit een pretpark in Vietnam werd bij Bao Lam ontdekt dat ze 20 liter vocht in haar longen had. De onverschrokken beer had haar ziekte verborgen weten te houden, maar hevige hoestbuiten hadden haar verzorgers ervan overtuigd dat het niet goed met haar ging.

Nieuwe apparatuur stelde de dierenartsen in staat Bao Lam`s borst voor het eerst met behulp van röntgen-stralen te onderzoeken, maar de schokkende uitkomst onthulde een totale misvorming van het ademhalingsstelsel in Bao Lam`s borst, en kort nadat de waarheid aan het licht was gekomen, hield de ademhaling van het dier op.

Josephine Clapham, als dierenarts verbonden aan Animals Asia: Bij de eerste gezondheidsonderzoeken werd bij Bao Lam de diagnose gesteld dat haar gebit in een slechte staat was en dat haar bloeddruk te hoog was, iets dat we geregeld tegenkomen bij deze beren. Hier hebben we haar voor behandeld. Niets had tijdens die eerste onderzoeken gewezen op een ernstige longziekte of gebrekkige ademhaling. Dit waren kwalen die we pas afgelopen week ontdekten. Toen de ademhaling eenmaal begon te verzwakken, probeerden we Bao Lam te redden door de buitensporige hoeveelheid vocht uit haar borst te tappen, maar met meer dan 20 liter vocht en bijna geen normaal longweefsel was het onmogelijk haar in leven te houden.

Nu we weten hoezeer het ademhalingsstelsel van Bao Lam beschadigd was vinden we het ongelooflijk dat ze zelfs nog maar énigszins heeft kunnen ademhalen, en helemaal dat ze buiten in haar eentje voedsel heeft kunnen zoeken. Ik heb wel eens gelezen over de heldenmoed van beren, maar toen ik zelf zag dat hij deze eigenschap in het echt ten toon had gespreid, dat heeft mij werkelijk verbaasd!

De dierenartsen wachten nog op de resultaten van het onderzoek, om achter de oorzaak te komen van de ernstige afwijkingen in de longen en in de borst van Bao Lam, maar eerdere verschijnselen wijzen op kanker of een hevige infectie.

Voordat ze, in 2016, bevrijd werd, zat Bao Lam ongeveer 10 jaar in een kooi, in een pretpark in Centraal Vietnam. Ze was een van de 11 beren die gekocht waren door het Dambin Park, dat plannen had gemaakt om een dierentuin en een circus op te richten, waarin een van de oudste en wreedste vormen van amusement zou plaats vinden: dansende beren! Maar toen men de plannen liet varen, werden de beren verbannen naar een vergeten hoekje van het vermaak-centrum, en in afgrijselijke omstandigheden in  kooien gehouden. Bao Lam werd gevonden, in elkaar gekromd in een hoekje van een smerige keet, gekweld door arthritis in haar poten, grauwe staar aan beide ogen en verrotte tanden die haar voortdurende pijn bezorgden, en verschijnselen van chronische hoge bloeddruk. Ze was de enige overlevende.

Ondanks haar tragische voorgeschiedenis en haar plotselinge dood, genoot Bao Lam 16 maanden liefde en verzorging in het Vietnamese Bevrijdingscentrum van Animals Asia, waar ze de vrijheid had om buiten eten te zoeken en met  andere beren te spelen – voor het eerst in haar leven.

Bij dit afscheid moeten we dankbaar zijn voor haar korte periode van welzijn, iets dat zoveel andere beren nooit, noóit zullen beleven. We mochten haar 16 maanden lang koesteren, we mochten haar 69 weken geluk en vrede geven en haar 486 dagen met liefde omringen.

 

Doneer

Beerboerderijen in Vietnam.

In Vietnam worden nu meer dan 25 jaar (vanaf ongeveer 1989) Aziatische zwarte beren op beerboerderijen gevangen gehouden. Daarvoór werden de beren doodgeschoten en de gal uit het lichaam genomen. Maar iemand vond uit dat het economischer was de beren levend op te sluiten, zodat men elke dag gal kon aftappen. De dieren zitten in te kleine metalen kooien, niet groter dan de beer zelf.
 

Ze zijn beter bekend onder de naam ‘maanberen’ (één van de acht soorten beren ter wereld), zo genoemd om hun prachtige sikkelvormige geel/gouden markering op hun borst. Deze Aziatische zwarte beren worden dagelijks gemolken voor gal door middel van het diep inbrengen van roestige metalen katheters in de galblaas en/of via permanent open geïnfecteerde gaten in de maag van waaruit de het gal “druppelt”, de zogeheten “free dripping” methode. De beren leiden een leven van marteling voordat zij uiteindelijk een tergend langzame dood sterven als gevolg van chronische infecties.
 

Beren gekooid voor het leven, al langer dan 25 jaar...... Productie-boerderijen voor hun gal...... De tragische realiteit van beerboerderijen is het duidelijkst zichtbaar in de schokkend-slechte fysieke conditie van de beren – van Andrew, Freedom, Belton en Frodo met ontbrekende ledematen als gevolg van berenklemmen in het wild, tot Crystal en Gail waarvan de tanden zijn afgezaagd en nagels van klauwen barbaars voorgoed zijn afgehakt met als reden, dat gal melken dan gemakkelijker is. Verwondingen, als gevolg van de tralies van te kleine kooien, over de gehele lengte van hun toch al door pijn geteisterde lijven..... Hoofdwonden, die duiden op hun mentale trauma, dat zij jarenlang hebben moeten doorstaan, waarbij zij keer op keer hun hoofden tegen de tralies slaan in panische pogingen om hun verstandige geest te blijven stimuleren.